Op weg naar huis

Reisverslag Balkan 2012

Vervolg Dinsdag 3 juli.

We kunnen tanken en boodschappen doen vanaf 2 uur want tot die tijd zijn alleen restaurants open. We wandelen als volleerde toeristen door het stadje en staan om 2 uur voor de winkel waar W z’n geliefde Stroh rum in kan slaan. Natuurlijk te veel voor de douane maar dat avonturen we dan maar. Hierna laten we de dieseltank vollopen met voor 96 cent per liter. Om half 3 rijden we weg en passeren de Zwitserse en Italiaanse grens zonder problemen. Het rijden in deze omgeving doet het hart van een motorrijder sneller kloppen dus ook W waant zich af en toe in die situatie tot hij dan weer terecht gewezen wordt. De camper houdt zich goed en alle systemen blijven keurig hun werk doen dus komen we fluitend bij ons plekje voor de nacht aan. Deze keer hebben we maar een half uur gezocht tot G voor de eerste keer een veelbelovend paadje zag. Nou dat kwam uit. We staan aan een riviertjemet een paar stroomversnellinkjes en niet al te koud water. Het regent en dat maakt  het wat minder aangenaam maar na een half uurtje wordt het toch droog en gaat het vocht verdampen waardoor de tafel en stoelen behoorlijk nat worden. Af en toe komt een wandelaar langs en toen het donker werd kwam ook de plaatselijke Carabinieri vragen hoe het ging. Op de vraag van G of we mochten blijven slapen werd vriendelijk lachend toestemming gegeven. Voor deze mannen kwamen hebben we heerlijk gebadderdin de rivier. Toch wel lekker na een paar dagen wasbakje. We doen een spelletje Scrabble en gaan daarna onder begeleiding van de ruisende rivier slapen.

Woensdag 4 juli verplaatsingsdag.

Na het ochtendritueel vertrekken we om 9 uur op weg naar de volgende etappe richting Frankrijk. De tocht voert ons door onder andere Milaan waar we maar 1 keer verkeerd rijden. Na het Comomeer wordt het landschap saai en vlak. Wij zien wel veel Rijstvelden waar we ons over verbazen, rijst in Italië??  Rijden in dit land houdt je wel wakker want de Italianen hebben wel richtingaanwijzers op hun vervoermiddelen maar ze weten klaarblijkelijk niet hoe ze aan moeten. 50 km onder Milaan vinden we en slaapplek bij een wijngaard op 7 m vanaf de doorgaande weg maar wel achter een bosje. Het regent weer en ook een paar stevige onweersklappen laten zich horen. We eten bloemkool met gebraden worstjes en als toetje aardbeien yoghurt.

Donderdag 5 juli verplaatsingsdag.

Gelukkig hoefde het hefdak niet dicht omdat het vannacht droog is gebleven. ( als de regen vol op de voorkant van het hefdak komt is deze niet voldoende waterdicht). We vertrekken om 9 uur richting Barcelonette in Frankrijk en zijn daar om half twee. We vinden dat wat te vroeg om nu al naar een camping te gaan en besluiten door te rijden naar Anduze waar we volgens de GPS om half zes moeten aankomen. Dat in de route ook Avignon opgenomen was realiseren we ons pas op het moment dat we om half 5 files in rijden. Niet zo handig dus om rond deze tijd een grote stad door te rijden. We komen om half 8 bij de ons welbekende camping in Anduze aan en staan op een plekje op 25 m vanaf de rivier en kunnen over, wasmachine, stroom, douche en WIFI beschikken. Kortom wat een luxe. Ook hier moeten we onze eet (Fondue) sessie binnen voortzetten omdat het ook hier gaat regenen en onweren. Vannacht gaan we dus wel met het dak dicht slapen.

Vrijdag 6 juli.

G gaat om half 8 douchen en W slaapt zowaar uit tot 9 uur. Na de welbekende Franse Fluut gaan we wassen en afwassen. Het is een aangename 22 graden met een windje waardoor de was wel snel droogt. De rest van de dag brengen we door met luieren en een boodschapje doen bij de plaatselijke Lidl. Koken doen we weer buiten waarna de avond zo waar ook weer eens (sinds 3 dagen)  buiten doorgebracht kan worden want het blijft droog.

Zaterdag 7 juli.

’s Morgens lopen we rond 10 uur naar het stadje en kopen daar onder andere een 1:200.000 kaartenboek van Frankrijk. Hiermee kunnen we onze dagelijkse ritten via binnenwegen beter organiseren. We kopen een gebakje en eten die bij de camper op. Na de lunch besluiten we dan toch maar in de rivier te gaan zwemmen en sluiten dit af met een duik in het zwembad. De luiheid gaat toeslaan waardoor we morgen naar de brug bij Millau gaan kijken en dan via de mooie wegen in de Cevennen naar een andere slaapplek gaan omzien. We maken een wandeling over de camping en vinden veel veranderingen ten opzichte van 25 jaar geleden. Het ijsje gaat er ook wel in. De temperatuur is om 6 uur nog 30 graden en de wind wordt steeds minder waardoor het een aangename avond wordt.

Zondag 8 juli.

Vandaag rijden we via mooie slingerweggetjes door de Cevennen naar Millau. Het is een fantastisch gezicht de brug van 2,5 km lengte die een heel dal overspant. Vooral de masten en bijhorende tuien maken deze brug zo bijzonder. Na een bezoek aan het museum vertrekken we om half 4 richting oost om via een weer een mooie route naar een andere camping in de buurt van Anduze te gaan. We overschatten de rijtijd en besluiten om 6 uur te gaan overnachten op een camping Municipal de la Tière in de buurt van Florac in het hart van de Cevennen. Het is de eerste keer dat we van een dergelijke camping gebruik maken en het valt reuze mee. We kunnen douchen, er is stroom en goede toiletten dus de basis voorzieningen zijn ruim aanwezig. We eten vanavond Frans; stokbrood met Franse kaas en wijn voor de liefhebber. (jullie weten wie dat is) Voor de niet liefhebber van wijn is er cola.

Maandag 9 juli (onze trouwdag)

Vandaag zijn we 41 jaar getrouwd. Na het ontbijt komt om 9 uur luid toeterend een bestelauto de camping oprijden en tot onze verbazing blijkt dat de plaatselijke bakker te zijn die stokbrood komt verkopen. Wij hadden het toen al op. We gaan om 10 uur op weg om in St Jean du Gard een gebakje te scoren maar we kunnen geen Patisserie vinden terwijl we besloten hadden het gebakje bij de camper op te eten want dan kunnen we ons eigen terras maken. Alès is de volgende bestemming want daar gaan we bij de Cora (een typisch Franse enorme supermarkt) dan maar een gebakje kopen. Na een rit over een weggetje, waar geen vrachtauto’s langer dan 10 m over mogen rijden, blijkt inderdaad de winkel gebak te hebben. We doen nog wat boodschappen en rijden door naar Cardet  en vinden daar een gemoedelijke camping (Le Chercheur d ‘Or ) waar Menno een paar jaar geleden ook geweest is. We installeren ons daar en smullen van het gebakjeWe eten vanavond in het restaurant van de camping. Een Vlaamse heeft geholpen met de vertaling wat we te eten krijgen. Want we zijn op een echte Franse camping en Engels is hier niet ruim voorhanden. We gaan morgen definitief stappen noordwaarts zetten  en gaan via kronkelwegen naar Le Puy in het noorden van de Cevennen.