Avonturen tot 18 mei

 Reisverslag Balkan 2012

Woensdag 9 mei

Vandaag de laatste dag voor ons vertrek naar het grote avontuur in de Balkan en wie weet verder.

Deze morgen op tijd opgestaan om de laatste boodschappen te doen, naar de kapper te gaan, etc etc. Vanmiddag werden we blij gemaakt met familie en vrienden die ons gedag kwamen zeggen en wat cadeautjes achter lieten. Met Menno, Ana, Ingrid en Marvin hebben we  wat gegeten  bij de Duinerij in Bergen aan Zee en ook zij brachten cadeautjes mee.Na terugkomst hebben we de laatste dingen in en rond het huis gedaan , een foto gemaakt van de cadeautjes en om half twaalf naar bed gegaan.

Donderdag 10 mei

Opgestaan om 7 uur en om 9 uur vertrokken in de stromende regen.

Vanaf Zijkanaal C tot Badhoevedorp op de A9 in de file gereden.

Om 12.15 uur aangeland bij ikea Heerlen waar we een heerlijk gebakje gegeten hebben met uiteraard gratis koffie en thee.

Hierna heeft Willem het stuur overgenomen en afwisselend in regenachtig Belgie  en Duitsland gereden over heerlijke kronkelweggetjes die voornamelijk in Belgie niet altijd even goed van asfalt voorzien waren hetgeen weer goed gemaakt werd door de mooie uitzichten. Het Koolzaad staat ook in volle bloei net zoals Paardebloemen met zo hier en daar een toef Pinksterbloemen om de zaak op te fleuren.

Het werd onderweg merkbaar warmer tot we bij onze eindbestemming voor vandaag in Dasburg (op de grens Duitsland en Luxemburg) merkten dat het al 24 graden geworden was.. Heerlijk!! De korte broeken konden dus snel aangetrokken worden.

We hadden verwacht op een ACSI camping met voorseizoen korting terecht te komen maar daar deden ze dit jaar niet meer aan dus in plaats van 16 euro waren we nu 19,50 euro kwijt. Om dit verlies goed te maken hebben we maar een blik Goulashsoep opengetrokken terwijl we eigenlijk van plan waren om in het dorp Wienerschnitzel te gaan eten.

De Our (met af en toe een opspringende Forel) stroomt langs de Camper waardoor het vakantiegevoel steeds toeneemt.

Na spelletje scrabble zijn we om 11 uur gaan slapen.

Vrijdag 11 mei.

Greet  opgestaan om 7 uur en Willem om 7.45 uur .Na het badderen lekker buiten ontbeten terwijl de thermometer al naar 20 graden opgelopen was.Na het ontbijt vertrokken richting Vianden en daarvandaan door het Mullerdal waar we lekker gewandeld hebben maar wel een beetje saai.

In La Rochette eten ingeslagen voor vanavond en zondag. Bij een droge rivierbedding lekker gegeten en een tukkie gedaan en gewekt door regendruppels. Via een grote omweg naar een camperplaats bij Dudelange (op de grens van Luxemburg en Frankrijk) gereden waar nog voldoende plaatsen vrij waren.  Het regende inmiddels en de temperatuur is ook gezakt naar 18 graden. In de loop van de avond is het gaan regenen. Willem is om 10.30 uur gaan slapen en Greet  rond 11 uur.

Zaterdag 12 mei   

Om 7 uur opgestaan, de slaapkamer weer veranderd in een auto en gaan tanken. Een ontbijtplaatsje gevonden in een bos bij Volmerange Les Mines (Frankrijk), hier ook tanden gepoetst en gewassen. Natuurlijk stonden we zodanig langs een pad dat een auto met bosarbeiders er maar net langs kon.

Hierna goedkoop gaan tanken bij een tankstation net voor de grens met Frankrijk. Over een onverharde bosweg gereden als oefening voor het rijden op onverharde bergwegen. De grote koeltoren van een kernenergiecentrale was een fotomomentje waard. Langs een landweggetje waren de Menhirs van Eoropa opgesteld hetgeen een kunstexpositie bleek te zijn. Langs de Saar in Besseringen rond 12 uur thee gedronken en een koekje gegeten en een tukkie gedaan. Een bezoek aan een plaatselijke Aldi leverde een fles Amaretto en een fles Rum en oh ja ook nog twee toetjes op. Hierna onderweg naar Ana´s ouders in Schwalbach. Via de camperplaats in Saarlouis (plek voor 20 campers ) Om ongeveer 15.00 uur waren we in Schwalbach waar we door Nunu en Ana’s moeder hartelijk verwelkomd werden. Ana’s vader was nog aan het werk. Dank zij Nunu konden we met elkaar praten omdat zowel moeder als vader alleen Portugees praten.  Nadat Ana’s vader thuis kwam zijn we gaan eten (smullen ) van alle heerlijke gerechten die Ana’s moeder ons voorzette. Dankzij de Engelse tolkvaardigheden van Nunu was het uitermate gezellig. We zijn om ongeveer 22.00 uur naar de camperplaats in Saarlouis gereden waar we nog een spelletje Yahtzee en het verslag afgemaakt hebben waarna we om 24.00 uur zijn gaan slapen.

Zondag  13 mei.

Opgestaan om 7 uur en om 7.30 uur weggereden om later in de ochtend te gaan ontbijten. Onderweg zien we heel veel bloeiende Brem en ook weer velden vol met Koolzaad. Autorijden vonden we allebei zo aangenaam dat we uiteindelijk pas om 12 uur zijn gaan brunchen. Ingrid stuurde nog een SMSje voor Moederdag wat toch een aangename verrassing was. In de loop van de middag op een parkeerterrein de rest van de aardbeien opgegeten. Wij zijn nu op een camping vlakbij de Bodensee. Hier kunnen we douchen en de watervoorraad weer bijvullen.  We gaan straks eten en daarna waarschijnlijk een spelletje doen en op tijd naar bed.

Maandag 14 mei.

Hartstikke koud vannacht. Om 2 uur gewekt door de vorstverklikker in de auto en deze na een half uur uitgezet door de batterij eruit te halen. Eerst nog even gedimdamd wie eruit zou gaan om het klusje te klaren maar Greet won en die heeft het maar gedaan. Toen om 7 uur de gordijntjes open gingen zagen we dat het gevroren had want het gras was er wit van. Na het douchen en de slaapkamer weer ombouwen tot auto zijn we om half 9 vertrokken. We zijn bij een Mc Donalds gestopt omdat wij daar verwachten gratis Wifi aan te treffen maar helaas dat kostte 5 euro wat we er niet voor over hadden. Op weg naar Oostenrijk rijden we een poosje langs de Bodensee en hebben we boodschappen gedaan bij de Aldi. Eten voor vanavond en twee Croissants voor het onbijt vandaag. Vlak voor de grens met Oostenrijk passeerden we het hoogste dorp van Duitsland n.l. Oberjoch wat al helemaal op 1200 m hoogte ligt. Om half 12 grenspassage met Oostenrijk en ook even later Oostenrijkse diesel getankt. Ons busje rijdt een keurige 15 km op 1 liter diesel. Op weg naar het Stubaidal (en plek vol herinneringen vooral van Willem) geluncht op een parkeerplaats bij Lermoos. Wat is Oostenrijk toch mooi voor ons plattelanders.

Via Mieders in het Stubaidal waren we om vijf uur op een camping in Neustift achter in het dal en hebben nog genoten van de warme zon op de 1000 m hoogte waar we nu zitten. Het zal vannacht wel weer koud worden, de batterij is al uit de vorstverklikker. Maar weer op tijd naar bed en morgen weer vroeg op.

Dinsdag 15 mei.

Vanmorgen opgestaan om half 8. Veel minder koud gehad dan gisteren. We leren het wel; dak dicht, ramen dicht, shirt, sokken en ponnetje aan. De zon schijnt al volop en het is wel fris maar toch aangenaam. Om half negen vertrokken en onderweg uit het dal nog wat foto’s gemaakt van o.a. de Serles (een berg van 2720 meter die W samen met Gerard in 1972 beklommen heeft), en Mieders het plaatsje waar W de eerste keer stomdronken geweest is. Via de oude Brennerpas naar Innsbruck gereden en onderweg ook nog wat foto’s van de Europabrug (meer dan 300 meter hoog) gemaakt.

Op weg naar de eindbestemming in Slovenie hebben we bij Worgl om 11 uur ontbeten. Nog voor Kitzbuhel stuurde de GPS ons een niet of nauwelijks verhard paadje op wat verdacht veel op Albanese toestanden leek maar een paar kilometer verder kwamen we toch weer op asfalt terecht. De toegang naar de Grossglockner (3798 m) kon gekocht worden voor € 32 hetgeen het geld waard bleek. Wat een mooie rit naar boven zeker nu er nog redelijk wat sneeuw lag. G heeft een Bergmarmot gezien. De GG was nu goed te zien in tegenstelling tot 2000 toen hij in de wolken zat. Bij de Billa nog wat boodschappen gedaan en daarna richting Wurzenpas  (1073 m)welke zo steil (18%) is dat auto’s met caravans of aanhangers hier niet op mogen op straffe van fikse boetes. Om half 7 passeerden we de grens met Slovenie maar aan de Sloveense kant bleek dat de pas wegens werkzaamheden afgesloten was en over een paar weken weer open zou gaan. (Lekker dat die Oostenrijkers hier beneden aan de pas niets over vermeldden.) Terug bij de grensovergang bleek er toch nog een restaurant open te zijn waar W z’n begeerde Wienerschnitzel kon krijgen. Hier kregen we ook het advies om onze route te vervolgen via Tarvisio in Italie om zo bij Kranska Gora in Slovenie terecht te komen. Bij de camperplek aangekomen bleek dit een half verhard onaf terrein aan de kant van de weg bij een skilift te zijn. Heel luxe stond daar ook een stroompaal met 12 aansluitingen waar we zo gebruik van konden maken. De kosten voor een nacht zijn € 10 maar we wisten niet waar dit betaald moest worden dus we wachten het maar af en als er voor 8 uur morgenochtend niemand geweest is zijn wij weg.

Woensdag 16 mei.

Het heeft vannacht behoorlijk gewaaid en geregend en dat doet het nog steeds. En zo als verwacht niemand gezien maar wij waren om half 7 wakker en dus weg om 7 uur zo gaat dat nou een maal. Om 9 uur bij Kokra ontbeten en om half 10 weer rijden. Buiten is het 5 graden dus koud. Vanwege het weer kronkelige weggetjes vermeden en op de hoofdweg gebleven tot het niet meer zo hard regende. Hierna zijn we de bergen in gereden via kleine weggetjes. Hoe hoger we kwamen hoe kouder het werd tot we sneeuwvlokken zagen verschijnen op 1100 m hoogte, de vorstverklikker waarschuwde ook weer maar dat kwam omdat het inmiddels 0,4 graden geworden was. Inmiddels was de onverharde weg volkomen verdwenen onder 12 cm dikke  sneeuwlaag en begonnen de voorwielen te slippen bij het omhoog rijden. (W had dichtgeknepen billen) Gelukkig was de laatste krappe haarspeldbocht niet zo erg steil en met voldoende vaart lukte het om de auto rollend te houden. Het werd wel een beetje erg spannend. Vanaf hier ging het pad weer naar beneden en konden we af en toe mooie foto’s en een filmpje maken. Bij Logarsko Dolina een weg gevonden door een sprookjesachtige kloof. Vanaf daar hebben we alleen maar over 2 baans wegen gereden naar de grens met Hongarije. Hier aangekomen moest de achterklep open om de verbaasde Douaniere te laten zien hoe wij slapen. We hebben de Hongaarse grens daarna nog 2 keer gezien maar dan zonder grenswachten. We hebben om 4 uur geluncht en om 5 uur was het droog. Om 8 uur waren we bij Camping Vajta die wegens familie omstandigheden gesloten was. Het hek was los dus we zijn gewoon op het terrein gaan staan. De stroom voorziening was in orde waardoor we ook vannacht beschikken over stroom. Uit een stroomkastje kwamen 4 kabels naar 4 vakantie bungalows, W heeft 1 van deze stekkers er uitgetrokken en vervangen door onze stekker Er  was nog een eigenaar van een van de vakantie huizen aanwezig die vond dat wij eigenlijk niet op het terrein mochten staan maar daar hebben wij ons niets van aan getrokken. Toch waren we wat teleurgesteld omdat we op deze camping een thermaalbad wilden nemen en een dagje relaxen en eindelijk van internet gebruik wilden maken om de blog door te sturen.

Donderdag 17 mei

Om half 9 opgestaan en om 9 uur op weg naar Roemenie. Onderweg ontbeten op een mooi plekje met uitzicht op een aardappelveld van ongeveer een miljoen hectare. Nu weten we waar de aardappels in Europa vandaan komen. De temperatuur wil maar niet boven de 16 graden uitkomen waardoor we maar in de camper bleven zitten. Een rivierhindernis moest ook nog genomen worden waarvoor de Garmin een pont gevonden had. Helaas was deze uit de vaart genomen waardoor we toch nog een heel eind om moesten rijden. We waren om 16 uur bij de grens van Roemenie waar we meteen een vignet voor  € 6,= moesten kopen die ons het recht gaf om de kuilen in de wegen te ontwijken. Hele mooie wegen werden afgewisseld met stukken weg vol kuilen en gaten. Je mag hier dan wel met  90 km p uur over heen rijden,wat veel Roemenen dan ook doen. Na wat zoeken hebben we toch de camping gevonden waar we vannacht wilden slapen en wellicht morgen iets met internet kunnen doen. De camping waar we nu zijn heeft ook een sociale functie in het straatarme dorp. En er wordt door de Roemeense eigenaar samen met zijn Nederlandse vrouw voor een aantal weeskinderen gezorgd. De 8 uur rijden vandaag was wel wat saai omdat dat helmaal over een vlak landschap ging. Roemenie gaf wel wat vertier omdat daar het transport af en toe nog met paard en wagen gaat , de spoorbomen nog met de hand bediend worden en er nog heel veel Trabantjes en Lada´s rondrijden. De dag sluiten we af door de horloges een uur vooruit te zetten.

Vrijdag 18 mei.